Voor Nederlands scroll naar beneden!
Caged love,
A text like this usually follows after some synchronisities in my life.
Where one moment follows the other in a stream of synchronicity.
The start of this one, was a huge experience of ancient heart power.
A vague description for a re-membering with an ancient power that is at odds with our present reality.
A feeling and appearance that cannot be described in a few words.
It merges with the earth throughout its being, it merges with a cosmic flow throughout its being.
Where knowledge is a direct result of resonating with flow, a sea-buzzing rose quartz wave.
The first reality shock that follows is one of limitations.
An immediate limitation of this flow, because there is no room to release it.
If only to let you move safely across our roads full of rules that are not always respected.
What does not concern me in itself should not be that it often comes from a compensation drive of a hurt 'ego'.
This restriction is temporary and can still be bridged, the demand for a soft flexible attitude and it flows again.
The next clash shows itself in a working atmosphere, where you work on the one side with people where this power is very much needed and literally works wonders, on the other hand this has to defy a network that wants to restrict that flow from a dependency position.
And that dependency is not about a material dependence, its about the dependence on that heart energy.
Which is then projected in a payment plan of false security.
And that's where my first piece of ‘caged love’ comes peeping.
Whether it's children, animals, plants or adults with that appearance, we’ve made it a rule to put them in a golden cage.
Under the guise: it's safe and we take care of you and you get everything your heart desires.
Whereas that heart just wants to flow, want to flow freely.
I don't see this as a one-way street, that freedom is like an (atmo)sphere for me.
With a twisted feeling I sit for a moment and a few hours later a text passes: "she has a heart of gold, such a person you have to hold on to, you would be crazy if you let her go."
And again, my being begins to prance as I read this "romantic advice."
Not much later, I am patiently waiting to have a neurological brain scan, with a mask on, as it should be. The nurse tells me in a friendly protected tone, ma'am you get another cage over your head for protection.
Fortunately, I can give those things a place from a certain conditioning, let it not be that I had half an hour of food for thought about the cage phenomenon as protection.
For your knowledge and wisdom is also protected in this way, that too is precious matter.
Especially when it comes to knowing from cosmic heart power.
This too is very much held to account.
So beautiful a creative brain that spews ideas from the heart power and can still manifest them in beauty and harmony.
The feeling that such a creative flow brings is indescribably beautiful, as soon as there is only the slightest intention to cage it I see a transformation in dragon power, snake power, tiger power and then an ancient destructive force emerges that I see as a colored stream of violet, red and indigo.
Which is equally beautiful for me!
Just because they can no longer be controlled and anyway continues to flow through all the control posts.
To soften in that ultimate sea-buzzing rose quartz wave afterwards.
Balance returns and one cycle ends with which another begins.
Whether each of us wants to find that power within ourselves or not, I don't care much.
I'm just asking for that unconditionality of love to flow and secure it in its freedom.
I'm absolutely sure that it will continue to flow infinitely.
With love,
C-indy
Gekooide liefde,
Een tekst zoals deze volgt meestal na enkele synchrone gebeurtenissen in mijn leven.
Waar het éne moment het andere opvolgt in een stroom van synchroniciteit.
Het begin was deze keer een enorme ervaring van oorspronkelijke hartskracht.
Een vage beschrijving voor een her-innering met een oeroud gegeven dat haaks op onze huidige werkelijkheid staat.
Een gevoel en uitstraling die niet te beschrijven valt.
Het versmelten met de aarde in heel haar wezen, het versmelten met een kosmische flow in heel zijn wezen.
Waar dat weten een rechtstreeks gevolg is van resoneren met flow, een zeemzoete rozekwartsgolf.
De eerste realiteitsshock die volgt is er eentje van beperking.
Een onmiddellijke beperking van deze stroom, want er is geen ruimte om ze vrij te laten.
Al is het maar om je op een veilige manier over ons wegennet te laten bewegen vol met regels die niet altijd gerespecteerd worden. Wat mij op zich geen zorgen baart moest het niet zijn dat het dikwijls vanuit een compensatiedrang komt van een gekwetst ‘ikje’.
Deze beperking is tijdelijk en valt nog wel te overbruggen, het vraagt een zachte flexibele houding en dan gaat dat ook wel weer door.
De volgende clash laat zich zien in een werksfeer, waar je aan de éne zijde werkt met mensen waarbij die stroom nu net heel erg nodig is en letterlijk wonderen doet en aan de andere kant een netwerk dient te trotseren die die stroom aan banden wil leggen vanuit een afhankelijkheidspositie.
En die afhankelijkheid gaat niet over een materiele afhankelijkheid, het gaat me hier over de afhankelijkheid aan die hartsenergie.
Die dan geprojecteerd wordt in een betalingsplan van valse veiligheid.
En daar komt mijn eerste stukje van gekooide liefde naar boven.
Of het nu gaat om kinderen, dieren, planten of volwassen met die uitstraling men heeft er zo een regel van gemaakt om deze in een gouden kooi te zetten.
Onder het mom: het is veilig en wij zorgen voor jou en jij krijgt alles wat je hartje verlangt.
Terwijl dat hartje enkel wil stromen, vrij wil stromen.
Ik zie dit niet als een enkelrichtingsstraat, die vrijheid is voor mij een sfeer.
Met een verwrongen gevoel blijf ik even zitten en enkele uren later passeert er een tekst: “ze heeft een hart van goud, zo een persoon moet je vasthouden, je zou gek zijn moest je haar laten gaan.”
En weerom begint mijn wezen te steigeren bij het lezen van deze “romantische raad”.
Nog niet veel later lig ik geduldig af te wachten om een neurologische hersenscan te laten nemen, met een mondmasker op zoals het hoort. De verpleegster zegt mij op een vriendelijke beschermde toon, mevrouw je krijgt van mij nog een kooi over je hoofd als bescherming.
Gelukkig kan ik die dingen wel uit een bepaalde conditionering een plaats geven, laat het niet zijn dat ik een half uur stof tot nadenken had over het kooifenomeen als bescherming.
Want ook jou denken en wijsheid wordt op die manier beschermt, ook dat is kostbare materie.
Vooral als het gaat over een weten vanuit kosmische hartskracht.
Ook daar wordt erg graag aan vast gehouden. Zo mooi een creatief brein dat vanuit hartskracht ideeën spuigt en ze dan nog kan manifesteren in schoonheid en harmonie.
Het gevoel dat zo een creatieve stroom brengt is onbeschrijfelijk mooi, zodra er nog maar de minste intentie is om deze te kooien zie ik een transformatie in drakenkracht, slangenkracht, tijgerkracht en dan komt er een oeroude destructieve kracht naar boven die ik zie als een stroom van violet, rood en indigo.
Die voor mij even mooi is!
Net omdat ze niet meer te controleren valt en hoe dan ook verder stroomt door alle controle posten heen.
Om dan weer achteraf te verzachten in die ultieme zeemzoete rozekwartsgolf.
Rust keert terug en één cyclus eindigt waarmee een andere begint.
Of nu ieder van ons die stroom in zichzelf wil vinden of niet, het maakt me weinig uit.
Ik vraag enkel om die onvoorwaardelijkheid van liefde te laten stromen en ze te beveiligen in vrijheid, dan ben ik er absoluut zeker van dat ze oneindig blijft stromen.
Met heel mijn hart,
C-indy.
Reactie plaatsen
Reacties